Κείμενο αντιπληροφόρησης της κατάληψης του ΠΙΚΠΑ και αλληλέγγυων που μοιράζεται αυτές τις μέρες στις γειτονιές μας και αφορά το ίδιο το εγχείρημα της κατάληψης, τα εγχειρήματα που αναπτύσσονται μέσα σε αυτό στην διάρκεια του χρόνου και τις δυνατότητες ενός ανοικτού κοινωνικού χώρου. Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται η αντίληψη αυτών που κλέβουν τις ζωές μας και διαχειρίζονται τέτοιους χώρους ως ιδιοκτησία.
Στις 4 Απριλίου του 2009 η Λαϊκή Συνέλευση των κατοίκων των Πετραλώνων κατέλαβε τον ήδη για 4 χρόνια εγκαταλελειμμένο χώρο του πρώην ΠΙΚΠΑ. Το εγχείρημα υπήρξε αφενός καρπός της κουλτούρας των Λαϊκών Συνελεύσεων στις γειτονιές μας και αφετέρου απότοκο της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008 και των δυνατοτήτων που γεννήθηκαν μέσα σ’ αυτή. Η πολυετής δράση των κατοίκων για τα ζητήματα που αφορούν τη γειτονιά, τη ζωή και την καθημερινότητά τους και η ζωντάνια της εξέγερσης συναντήθηκαν στις Λαϊκές Συνελεύσεις, στις δράσεις αλληλεγγύης στη μετανάστρια, εργάτρια και γειτόνισσά μας Κωνσταντίνα Κούνεβα (που δέχτηκε δολοφονική επίθεση με βιτριόλι από πληρωμένους μπράβους των αφεντικών της), στις κινήσεις αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της εξέγερσης. Σκοπός της κατάληψης ήταν η δημιουργία ενός ανοιχτού κοινωνικού χώρου, που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες της γειτονιάς για συνεύρεση, επικοινωνία και δράση μακριά από ιεραρχίες, διαμεσολάβηση και ειδικούς. Το ΠΙΚΠΑ, λοιπόν, αποτελεί μια διπλή παρακαταθήκη και συνάμα μια μονίμως ανοιχτή δυνατότητα για όσους και όσες επιθυμούν να αντιπαρατεθούν με την υπάρχουσα αθλιότητα, για όσους και όσες επιδιώκουν την επικοινωνία πέρα από οποιαδήποτε λογική αντιπροσώπευσης και κέρδους.
Από την αρχή της λειτουργίας της, η κατάληψη του ΠΙΚΠΑ φιλοξένησε πλήθος εκδηλώσεων (για την καταστολή, για το ελεύθερο λογισμικό, για την πολυδιαφημισμένη «γρίπη των χοίρων», για τους εργαζόμενους στο χώρο της υγείας, για τη λεηλασία της Γκιώνας από τις μεταλλευτικές εταιρείες κ.α.), ανοιχτών συζητήσεων, προβολών ταινιών και άλλων δραστηριοτήτων. Παράλληλα, στεγάζει σε μόνιμη βάση την Ανοικτή Συνέλευση για την Υγεία, ένα εγχείρημα υγειονομικών και μη, που παράγει λόγο και δράση πάνω στα πολιτικά και κοινωνικά περιεχόμενα της υγείας. Στο πλαίσιο αυτό γίνεται κριτική στο υπάρχον σύστημα υγείας, ανιχνεύονται δυνατότητες παρέμβασης και διεκδίκησης, ενώ λειτουργεί και χώρος συμβουλευτικής υποστήριξης, ενημέρωσης και συζήτησης σε θέματα υγείας, που απευθύνεται τόσο σε κατοίκους της γειτονιάς όσο και σε κάθε ενδιαφερόμενο/η. Τελευταία, στις συλλογικότητες που στεγάζονται στο κατειλημμένο ΠΙΚΠΑ προστέθηκε και το Παιδικό Στέκι – Φτου Ξελευθερία, μια ομάδα που απαρτίζεται από μικρούς και μεγάλους (γονείς και μη). Εδώ και τρία χρόνια, αντιστεκόμενοι/ες στην απομόνωση που επιβάλλεται από τη σύγχρονη κοινωνία και δημιουργώντας σχέσεις επικοινωνίας και αλληλεγγύης, αναζητούν τρόπους διαχείρισης της καθημερινότητας, των προβλημάτων και των αναγκών των παιδιών ή/και όσων θέλουν να σχετίζονται με αυτά. Μέσα από το ελεύθερο παιχνίδι, το παραμύθι, τη μουσική, τις συζητήσεις, τη συλλογικότητα, την ισότιμη συμμετοχή. Μακριά από την εμπορευματοποίηση των παιδότοπων, τον εγκλωβισμό των ρόλων και των διακρίσεων, ιεραρχίες ή ρατσιστικές αντιλήψεις.
Πρόσφατα, το Υπουργείο Υγείας (στη διοικητική αρμοδιότητα του οποίου βρίσκονται όλοι οι χώροι των πρώην ΠΙΚΠΑ) απέστειλε στην περιφέρεια Αττικής αίτημα για διενέργεια αυτοψίας στο χώρο της κατάληψης και ενημέρωση του αρμόδιου εισαγγελέα, ο οποίος στη συνέχεια αναμένεται να «πράξει τα νόμιμα». Δεν μπορούμε, φυσικά, να γνωρίζουμε τις ακριβείς προθέσεις των ιθυνόντων, ωστόσο η συγκυρία κατά την οποία διατυπώνεται η απειλή για το ΠΙΚΠΑ μας βάζει σε σκέψεις. Από τη μία πλευρά, είναι γνωστό ότι οι νέες οικονομικές συνθήκες που διαμορφώνονται στη χώρα με την υπογραφή του «Μνημονίου Στήριξης» της ελληνικής οικονομίας επιτάσσουν την «αξιολόγηση» των περιουσιακών στοιχείων των δημοσίων οργανισμών και την «αξιοποίησή» τους – δηλαδή την πώληση και εκμετάλλευσή τους από το ιδιωτικό κεφάλαιο, πέρα από και ουσιαστικά ενάντια σε οποιαδήποτε ανάγκη της κοινωνίας. Φυσικά, σε μια εποχή που τα νοσοκομεία υποβαθμίζονται και κλείνουν και η δημόσια περιουσία εκποιείται, είναι σίγουρο ότι ο χώρος δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για την υγεία του πληθυσμού. Από την άλλη πλευρά, είναι επίσης γνωστές (και διακηρυγμένες) οι προθέσεις της πολιτικής εξουσίας να ξεμπερδεύει με οποιοδήποτε εγχείρημα αρθρώνει λόγο αντίστασης στα σχέδια εξόντωσης της κοινωνίας, με οποιαδήποτε λογική τολμά να αντιπαρατεθεί στην επιβαλλόμενη φρίκη προτάσσοντας ένα διαφορετικό τρόπο διαπραγμάτευσης της ζωής και της καθημερινότητας. Για μας ζητούμενο δεν είναι να σιγουρευτούμε για το ποια από τις δύο παραπάνω εκδοχές έχει μεγαλύτερη βαρύτητα. Αυτό που μας αφορά είναι η αδιαπραγμάτευτη απόφασή μας να μην επιτρέψουμε σ’ αυτούς που μας εκμεταλλεύονται να πάρουν ούτε μια σπιθαμή από όσα έχουν κατακτηθεί με τους αγώνες μας, από όσα προεικονίζουν ένα μέλλον χωρίς εξουσία, εκμετάλλευση και καταπίεση.
ΤΟ ΠΙΚΠΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΑΣ
Παιδικό Στέκι Φτού Ξελευθερία, Ανοικτή Συνέλευση για την Υγεία, Κάτοικοι Πετραλώνων