Ανοιχτή συνέλευση για τα μέσα μαζικής μεταφοράς στις 20 Φλεβάρη 12μμ στην πλατεία Μερκούρη

Ανοικτή συνέλευση κατοίκων Πετραλώνων-Κουκακίου-Θησείου την Κυριακή 6 Φλεβάρη – 12:00 στην πλατεία Μερκούρη – Άνω Πετράλωνα, για να οργανώσουμε τις δράσεις και τις κινητοποιήσεις για τα  μέσα μαζικής μεταφοράς.
Σε συνέχεια των παρεμβάσεων στις γειτονιές μας (1,2,3,4), καλούμε σε συνέλευση με στόχο την καλύτερη οργάνωση των δράσεων και παρεμβάσεων μας και την ευρύτερη κινητοποίηση των κατοίκων.
Γιατί μαζικά και αυτοοργανωμένα μπορούμε να αντισταθούμε στην εμπορευματοποίηση των μεταφορών και να προβάλουμε την έννοια της μετακίνησης όπως την θέλουμε οι από τα κάτω: Ελεύθερη και για όλους!

Το μεσημέρι της Κυριακής 30 Ιανουαρίου, στις 12, θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Μερκούρη (στα Άνω Πετράλωνα) η 3η συνάντηση της ανοιχτής συνέλευσης κατοίκων των Πετραλώνων, του Θησείου και του Κουκακίου για τη συνέχιση των δράσεων για τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Για τη συνέχεια των  παρεμβάσεων σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο σε συντονισμό και με άλλες κινήσεις και συνελεύσεις γειτονιάς για το ζήτημα των ΜΜΜ.
Κοινός αγώνας εργαζομένων-επιβατών για την ελεύθερη μετακίνηση όλων.

Σε περίπτωση βροχής η συνέλευση θα γίνει στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, στα Άνω Πετράλωνα).

Χθες 27-01 στα πλαίσια του συντονισμού των δράσεων στις γειτονιές για το ζήτημα των ΜΜΜ, η ανοικτή συνέλευση Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου ξεκίνησε τις παρεμβάσεις από την αφετηρία του τρόλεϊ 15 με το οποίο μετακινήθηκε η παρέμβαση προς το σταθμό του Φιξ. Κατά τη διάρκεια της μετακίνησης κλείστηκαν τα ακυρωτικά και ενημερώθηκαν με κείμενα και συζητήσεις, οι επιβάτες και ο οδηγός για τους λόγους της παρέμβασης.
Κατά την άφιξη της συνέλευσης στο σταθμό του Φιξ μια ευχάριστη συνάντηση με την Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Αγ. Δημητρίου και συναγωνιστές από γειτονικές περιοχές (Δάφνη, Νέα Σμύρνη, Ηλιούπολη, …) οδήγησε σε μια σύμπραξη των αρνήσεων , μέχρι οι σύντροφοι να προχωρήσουν σε άλλους σταθμούς να συνεχίσουν τις παρεμβάσεις τους. Κατά την διάρκεια της παραμονής  στο σταθμό κλείστηκαν τα ακυρωτικά και ενημερώθηκαν επιβάτες αλλά και  εργαζόμενοι για τα δικά μας αντιμέτρα ενάντια σε αυτά της κυβέρνησης και τους κράτους, αλλά και για την γενική προοπτική της ελεύθερης μετακίνησης στην πόλη.
Οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν θετικές ως ένθερμες με ορισμένες εξαιρέσεις κινούμενες γύρω από το δίπολο σκέψης: “εδώ υπάρχει κράτος,μια κοινωνία με νόμους – μου στερείται το δικαίωμα να χτυπήσω εισιτήριο, αυτό είναι φασισμός”που δημιούργησαν εντάσεις και απαντήθηκαν κατάλληλα και ως προς τα 2 σκέλη.

Ενημέρωση για τις παρεμβάσεις στις γειτονιές εδώ

Υ.Γ.Φυσικά η παρέμβαση  συντομεύτηκε από την ροή των γεγονότων στην απεργία πείνας των μεταναστών, καθώς πολλοί από τη συνέλευση σπεύσανε στις συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στην νομική.

Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 18 Ιανουαρίου παρέμβαση (3η από τον Δεκέμβρη) στο σταθμό των Πετραλώνων και Καλλιθέας από την ανοικτή συνέλευση κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου, προς την κατεύθυνση της ελεύθερης μετακινήσης για όλους και την έκφραση της αλληλεγγύης  στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Έγινε μοίρασμα κειμένων και ταυτόχρονο κλείσιμο των ακυρωτικών μηχανημάτων ενώ αναρτήθηκε και πανώ της συνέλευσης.

Οι αντιδράσεις των επιβατών και των εργαζομένων υπήρξαν κατά το πλείστον θετικές (χαρακτηριστική ήταν η αναφορά από πολλούς στις κινητοποιήσεις στα Διόδια και οι παραλληλισμοί με τις δράσεις για τα ΜΜΜ)

Παρακάτω το  κείμενο που μοιραζόταν:

ΟΙ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ,
ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ

Συμπληρώνεται  ένας σχεδόν μήνας απεργιακών κινητοποιήσεων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Ταυτόχρονα με τις κινητοποιήσεις βλέπουμε κράτος και ΜΜΕ να συκοφαντούν τους εργαζόμενους και να προσπαθούν να στρέψουν την υπόλοιπη κοινωνία εναντίων τους.

Η τακτική και οι στόχοι της πολιτικής εξουσίας είναι ξεκάθαροι. Προσπαθούν να μας πείσουν πως η απότομη και ουσιαστική πτώση του βιοτικού επιπέδου μας είναι μονόδρομος. Στόχος τους είναι τα κέρδη των επιχειρήσεων, των τραπεζών και του κάθε λογής κεφαλαιοκράτη να μην θιγούν σε καμιά περίπτωση. Στα πλαίσια αυτού του δόγματος, βασικά αγαθά όπως η τροφή, η στέγη και η μετακίνηση, ακριβαίνουν μήνα με το μήνα, τη στιγμή μάλιστα που η ανεργία καλπάζει.

Στα πλαίσια του πολέμου που έχουν κηρύξει κράτος και αφεντικά σε όλους μας, εντάσσεται και η ενορχηστρωμένη προσπάθεια τους ώστε να απαξιωθεί η δουλειά των εργαζόμενων στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας,  να υποβαθμιστούν οι συνθήκες εργασίας, να μειωθούν οι αποδοχές τους και να χτυπηθούν τα εργασιακά τους δικαιώματα. Η αναδιάρθρωση των ΔΕΚΟ που διαχειρίζονται τα μέσα μαζικής μεταφοράς στοχεύει στην εκποίησή τους σε ιδιώτες κι εργολάβους και είναι απλά μέρος του γενικότερου σχεδίου για την λεηλασία της κοινωνίας.

Οι αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων (κατά 40% και 20% από 1η Φεβρουαρίου) έχουν μια ιδιαίτερη σημασία, καθώς χτυπάνε κατ’ ευθείαν τους εργαζόμενους και ειδικά αυτούς με τα χαμηλά εισοδήματα, τους οδηγούν σε κοινωνικό αποκλεισμό και τους επιβάλλουν έναν ιδιότυπο κατ’ οίκον περιορισμό.

Για ορισμένες κοινωνικές ομάδες, η μετακίνηση με τα ΜΜΜ δεν είναι εναλλακτικός, ούτε ο καλύτερος, αλλά ο μοναδικός τρόπος μετακίνησης στον αστικό ιστό. Η ελεύθερη για όλους χρήση των ΜΜΜ είναι αναγκαία καθώς τα αντιλαμβανόμαστε όχι σαν εμπόρευμα αλλά ως κοινωνική ανάγκη. Όροι όπως οικονομική βιωσιμότητα, κέρδη και ζημιές προωθούν τον έλεγχο στη χρήση και τους κάθε είδους αποκλεισμούς, και δεν έχουν θέση στην όποια συζήτηση για την ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών.

Από τη μία το κράτος και τα ΜΜΕ θέλουν να πείσουν τους επιβάτες πως οι «κακοί» εργαζόμενοι τους ταλαιπωρούν με τις απεργίες τους, και από την άλλη να πείσουν τους εργαζόμενους στα ΜΜΜ πως οι «κακοί» επιβάτες, που δεν πληρώνουν εισιτήριο, είναι οι υπεύθυνοι για την όξυνση τις εργασιακής τους ανασφάλειας. Φοβούνται, πως οι εργαζόμενοι στα ΜΜΜ μαζί με τους επιβάτες μπορεί να βρεθούν σε κοινό βηματισμό, σε κοινούς αγώνες. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να σπάσουν τους δεσμούς που έχουν ή πάνε να δημιουργηθούν. Η τακτική αυτή δεν είναι καινούρια, ο κοινωνικός κανιβαλισμός, το να φαγωθούμε οι φτωχοί μεταξύ μας είναι ο τρόπος με τον οποίο οι κυρίαρχοι προσπαθούν να ελέγξουν τη λαϊκή οργή, για να μη στραφεί εναντίον τους. Το τελευταίο διάστημα, η αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων, οι δράσεις των συνελεύσεων γειτονιών και στεκιών για την ελεύθερη μετακίνηση και την αλληλεγγύη στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, καθώς και η ολοένα γενικευμένη άρνηση των ανθρώπων για να πληρώνουν εισιτήριο, στρέφεται ενάντια στους διαχωρισμούς και αντιπαραθέτει την αλληλεγγύη και την κοινή δράση.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΤΩΝ

Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Πετραλώνων, Θησείου, Κουκακίου

Για περρισότερες φωτό και πληροφορίες μπορείτε να δείτε και εδώ

Κείμενο αντιπληροφόρησης της κατάληψης του ΠΙΚΠΑ και αλληλέγγυων που μοιράζεται αυτές τις μέρες στις γειτονιές μας και αφορά το ίδιο το εγχείρημα της κατάληψης, τα εγχειρήματα που αναπτύσσονται μέσα σε αυτό στην διάρκεια του χρόνου και τις δυνατότητες ενός ανοικτού κοινωνικού χώρου. Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται η αντίληψη αυτών που κλέβουν τις ζωές μας και διαχειρίζονται τέτοιους χώρους ως ιδιοκτησία.

Στις 4 Απριλίου του 2009 η Λαϊκή Συνέλευση των κατοίκων των Πετραλώνων κατέλαβε τον ήδη για 4 χρόνια εγκαταλελειμμένο χώρο του πρώην ΠΙΚΠΑ. Το εγχείρημα υπήρξε αφενός καρπός της κουλτούρας των Λαϊκών Συνελεύσεων στις γειτονιές μας και αφετέρου απότοκο  της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008 και των δυνατοτήτων που γεννήθηκαν μέσα σ’ αυτή. Η πολυετής δράση των κατοίκων για τα ζητήματα που αφορούν τη γειτονιά, τη ζωή και την καθημερινότητά τους και η ζωντάνια της εξέγερσης συναντήθηκαν στις Λαϊκές Συνελεύσεις, στις δράσεις αλληλεγγύης στη μετανάστρια, εργάτρια και γειτόνισσά μας Κωνσταντίνα Κούνεβα (που δέχτηκε δολοφονική επίθεση με βιτριόλι από πληρωμένους μπράβους των αφεντικών της),  στις κινήσεις αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της εξέγερσης. Σκοπός της κατάληψης ήταν η δημιουργία ενός ανοιχτού κοινωνικού χώρου, που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες της γειτονιάς για συνεύρεση, επικοινωνία και δράση μακριά από ιεραρχίες, διαμεσολάβηση και ειδικούς. Το ΠΙΚΠΑ, λοιπόν, αποτελεί μια διπλή παρακαταθήκη και συνάμα μια μονίμως ανοιχτή δυνατότητα για όσους και όσες επιθυμούν να αντιπαρατεθούν με την υπάρχουσα αθλιότητα, για όσους και όσες επιδιώκουν την επικοινωνία πέρα από οποιαδήποτε λογική αντιπροσώπευσης και κέρδους.

Από την αρχή της λειτουργίας της, η κατάληψη του ΠΙΚΠΑ φιλοξένησε πλήθος εκδηλώσεων (για την καταστολή, για το ελεύθερο λογισμικό, για την πολυδιαφημισμένη «γρίπη των χοίρων», για τους εργαζόμενους στο χώρο της υγείας, για τη λεηλασία της Γκιώνας από τις μεταλλευτικές εταιρείες κ.α.),  ανοιχτών συζητήσεων, προβολών ταινιών και άλλων δραστηριοτήτων. Παράλληλα, στεγάζει σε μόνιμη βάση την Ανοικτή Συνέλευση για την Υγεία, ένα εγχείρημα υγειονομικών και μη, που παράγει λόγο και δράση πάνω στα πολιτικά και κοινωνικά περιεχόμενα της υγείας. Στο πλαίσιο αυτό γίνεται κριτική στο υπάρχον σύστημα υγείας, ανιχνεύονται δυνατότητες παρέμβασης και διεκδίκησης, ενώ λειτουργεί και χώρος συμβουλευτικής υποστήριξης, ενημέρωσης και συζήτησης σε θέματα υγείας, που απευθύνεται τόσο σε κατοίκους της γειτονιάς όσο και σε κάθε ενδιαφερόμενο/η. Τελευταία, στις συλλογικότητες που στεγάζονται στο κατειλημμένο ΠΙΚΠΑ προστέθηκε και το Παιδικό Στέκι – Φτου Ξελευθερία, μια ομάδα που απαρτίζεται από μικρούς και μεγάλους (γονείς και μη). Εδώ και τρία χρόνια, αντιστεκόμενοι/ες στην απομόνωση που επιβάλλεται από τη σύγχρονη κοινωνία και δημιουργώντας σχέσεις επικοινωνίας και αλληλεγγύης, αναζητούν τρόπους διαχείρισης της καθημερινότητας, των προβλημάτων και των αναγκών των παιδιών ή/και όσων θέλουν να σχετίζονται με αυτά. Μέσα από το ελεύθερο παιχνίδι, το παραμύθι, τη μουσική, τις συζητήσεις, τη συλλογικότητα, την ισότιμη συμμετοχή. Μακριά από την εμπορευματοποίηση των παιδότοπων, τον εγκλωβισμό των ρόλων και  των διακρίσεων, ιεραρχίες ή ρατσιστικές αντιλήψεις.

Πρόσφατα, το Υπουργείο Υγείας (στη διοικητική αρμοδιότητα του οποίου βρίσκονται όλοι οι χώροι των πρώην ΠΙΚΠΑ) απέστειλε στην περιφέρεια Αττικής αίτημα για διενέργεια αυτοψίας στο χώρο της κατάληψης και ενημέρωση του αρμόδιου εισαγγελέα, ο οποίος στη συνέχεια αναμένεται να «πράξει τα νόμιμα». Δεν μπορούμε, φυσικά, να γνωρίζουμε τις ακριβείς προθέσεις των ιθυνόντων, ωστόσο η συγκυρία κατά την οποία διατυπώνεται η απειλή για το ΠΙΚΠΑ μας βάζει σε σκέψεις. Από τη μία πλευρά, είναι γνωστό ότι οι νέες οικονομικές συνθήκες που διαμορφώνονται στη χώρα με την υπογραφή του «Μνημονίου Στήριξης» της ελληνικής οικονομίας επιτάσσουν την «αξιολόγηση» των περιουσιακών στοιχείων των δημοσίων οργανισμών και την «αξιοποίησή» τους – δηλαδή την πώληση και εκμετάλλευσή τους από το ιδιωτικό κεφάλαιο, πέρα από και ουσιαστικά ενάντια σε οποιαδήποτε ανάγκη της κοινωνίας. Φυσικά, σε μια εποχή που τα νοσοκομεία υποβαθμίζονται και κλείνουν και η δημόσια περιουσία εκποιείται, είναι σίγουρο ότι ο χώρος δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για την υγεία του πληθυσμού. Από την άλλη πλευρά, είναι επίσης γνωστές (και διακηρυγμένες) οι προθέσεις της πολιτικής εξουσίας να ξεμπερδεύει με οποιοδήποτε εγχείρημα αρθρώνει λόγο αντίστασης στα σχέδια εξόντωσης της κοινωνίας, με οποιαδήποτε λογική τολμά να αντιπαρατεθεί στην επιβαλλόμενη φρίκη προτάσσοντας ένα διαφορετικό τρόπο διαπραγμάτευσης της ζωής και της καθημερινότητας. Για μας ζητούμενο δεν είναι να σιγουρευτούμε για το ποια από τις δύο παραπάνω εκδοχές έχει μεγαλύτερη βαρύτητα. Αυτό που μας αφορά είναι η αδιαπραγμάτευτη απόφασή μας να μην επιτρέψουμε σ’ αυτούς που μας εκμεταλλεύονται να πάρουν ούτε μια σπιθαμή από όσα έχουν κατακτηθεί με τους αγώνες μας, από όσα προεικονίζουν ένα μέλλον χωρίς εξουσία, εκμετάλλευση και καταπίεση.

ΤΟ ΠΙΚΠΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΑΣ

Παιδικό Στέκι Φτού Ξελευθερία, Ανοικτή Συνέλευση για την Υγεία, Κάτοικοι Πετραλώνων

Ο λόφος του Φιλοπάππου έχει χαρίσει πολλά στις γειτονιές μας. Από στιγμές αγώνα,αυτοοργάνωσης, λαϊκών συνελέυσεων και δράσεων,  μέχρι τον καθημερινό μας περίπατο και την χαρά της επαφής με έναν από τους λίγους μεγάλους χώρους πρασίνου στο κέντρο της Αθήνας.  Γι αυτό και χαιρόμαστε που συνεχίζονται οι πρωτοβουλίες για τη διατήρηση του ως ενός ζωντανού κομματιού της περιοχής μας.

Την Κυριακή 23 Ιανουαρίου στις 12:00, με πρωτοβουλία κατοίκων της περιοχής και πολιτών της Αθήνας, οργανώνεται καθαρισμός του καφενείου στο Λουμπαρδιάρη  με στόχο να ξαναζωντανέψει. Όπως αναφέρουν και οι ίδιοι στην ανακόινωση τους:

“Το καφενείο είναι έργο του Δημήτρη Πικιώνη, έχει κηρυχτεί μνημείο σύγχρονης αρχιτεκτονικής και το προστατεύει η UNESCO. Μα πιο πολύ ακόμη, το έχουμε αγαπήσει γιατί είναι πολύ όμορφο και γιατί εκεί ζήσαμε την εφηβεία και τη νιότη μας.

Για 40 χρόνια το καφενείο υπέστη τους αυτοσχεδιασμούς και τα μερεμέτια των γκαρσονιών αντί για συντήρηση από ειδικούς. Η επιχείρηση έκλεισε το 2005. Το Υπουργείο Πολιτισμού, που έχει στην ευθύνη του το καφενείο, το αφήνει να ρημάζει αντί να το ανοίξει στην πόλη και τους επισκέπτες της. Όμως, οι διαμορφώσεις Πικιώνη στην Ακρόπολη και του Φιλοπάππου –που μέρος τους είναι το καφενείο—είναι καταξιωμένο παράδειγμα αρχιτεκτονικού έργου που φτιάχτηκε όχι για να το θαυμάζουμε αλλά για να το ζούμε.

Αυτές τις μέρες (μέσα Δεκέμβρη 2010-μέσα Μάρτη 2011) στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς) εκτίθεται το σύνολο του έργου του Πικιώνη με παράλληλες εκδηλώσεις για τον δημιουργό.

Εμείς, που έχουμε βιωματική σχέση με το έργο του Πικιώνη, θέλουμε να το χαιρόμαστε. Κι αφού το Υπουργείο Πολιτισμού αργεί, εμείς σηκώνουμε τα μανίκια για να ξαναζήσει αυτή η μοναδική, φιλόξενη γωνιά της πόλης μας.”

Περισσότερα για την πρωτοβουλία αλλά και για το λόφο του Φιλοπάππου στο http://filopappou.wordpress.com/

Μετά την πρώτη ανοικτή συνέλευση για την οργάνωση δράσεων για τα ΜΜΜ και τις προτάσεις που συζητήθηκαν για την ανάληψη δράσεων αλλά και τον λόγο που θα τις συνοδεύει κανονίστηκε μια 2η συνέλευση στην πλατεία Μερκούρη την Κυριακή 16 Ιανουραρίου στις 12:00.

Από τη συζήτηση φάνηκε η ανάγκη παρέμβασης εν όψη και των αυξήσεων στα εισητήρια (1,20 για απλή διαδρομή με λεωφορείο- τρόλεϊ και 1,40 για εννιαία διαδρομή μιάμισης ώρας με όλα τα μέσα) αλλά και η ένταξη του όλου ζητήματος σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αντίστασης στην επίθεση που προωθούν κυβέρνηση, κεφάλαιο και ΔΝΤ και έχει την κωδική ονομασία “κρίση”, καθώς και η πιθανή διασύνδεση του και με άλλες παρόμοιες κινήσεις όπως αυτές ενάντια στα Διόδια.

Επίσης συζητήθηκε το ζήτημα της αποτελεσματικότερης διασύνδεσης με τις αντίστοιχες κινήσεις σε άλλες περιοχές και του συντονισμού των δράσεων με αυτές.

Το τελευταίο καιρό έχουν γίνει στα Πετράλωνα στο πλαίσιο των συντονισμένων δράσεων για τα  Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δύο παρεμβάσεις στο σταθμό των Πετραλώνων καθώς και στο τρόλεϊ που έχει αφετηρία εκεί αλλά και στο σταθμό του Φιξ (1,2).  Οι παρεμβάσεις αυτές αφορούσαν στις υπό συζήτηση αλλαγές στα ΜΜΜ και στις αρνητικές τους συνέπειες τόσο στους επιβάτες όσο και στους εργαζόμενους (αύξηση εισιτηρίου, διάλυση των εργασικών σχέσεων κλπ).

Με την προοπτική να ανοίξει αυτός ο κύκλος δράσεων και παρεμβάσεων, με στόχο τον εμπλουτισμό και την ισχυροποίηση τους, καλέστηκε μια ανοικτή συνέλευση την Κυριακή 9/1 στις 12:00 στην πλατεία Μερκούρη, για την οργάνωση περαιτέρω δράσεων στο τοπικό επίπεδο.

Σε περίπτωση βροχής η συνέλευση θα γίνει στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ.

Πραγματοποιήθηκαν την Πέμπτη 23 Δεκέμβρη δράσεις στις γειτονιές των Πετραλώνων – Κουκακίου στα πλαίσια της 2η μέρας συντονισμένων δράσεων για τα  Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Οι δράσεις αυτές αποτελούν συνέχεια των συντονισμένων δράσεων που είχαν γίνει την Παρασκευή 10 Δεκέμβρη σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τόσο στο κέντρο όσο και σε πολλές γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά για την προώθηση του αγώνα  για δωρεάν και ποιοτική μετακίνηση.  Η κίνηση αυτή συνέπεσε με το κλείσιμο των ακυρωτικών μηχανημάτων σε πολλούς σταθμούς του ΗΣΑΠ μετά από απόφαση του σωματείου των εργαζομένων.

Συγκεκριμένα μαζεύτηκε κόσμος στον σταθμό των Πετραλώνων όπου μοιράστηκαν κείμενα, ενημερώνοντας τους επιβάτες οι οποίοι ανταποκρινόταν θετικά γενικώς, επηρεασμένοι και από την κίνηση των εργαζομένων που είχαν κλείσει τα ακυρωτικά μηχανήματα. Η θετική αυτή κίνηση των εργαζομένων δυστυχώς δεν είχε την αντίστοιχη ενημέρωση που της άξιζε με αποτέλεσμα πολύς κόσμος να μην είναι σίγουρος αν πρέπει να βγάλει εισητήριο ή όχι.

Στην συνέχεια η δράση μεταφέρθηκε στο τρόλευ 15 όπου και κολλήθηκαν αφίσες, μοιράστηκαν κείμενα και κλείστηκαν τα ακυρωτικά μηχανήματα. Τέλος έγινε παρέμβαση και στο σταθμό του ΜΕΤΡΟ Συγγρού -ΦΙΞ όπου μοιράστηκαν κείμενα κολλήθηκαν αφίσες και αυτοκόλλητα.

Το κείμενο που μοιραζόταν εδώ.

Ανταπόκριση από τις δράσεις και σε άλλες περιοχές εδώ.